Games
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία κατεβάζει ρολά στο Αιγαίο
ΝΕΑ
Η άφιξη του 24ου (και τελευταίου) Rafale και του 30ού F-16 Viper καθιστούν την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία την πιο ισχυρή στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία εισέρχεται σε μια νέα εποχή αεροπορικής υπεροχής, ενισχύοντας τον στόλο της με νέα μαχητικά αεροσκάφη και αναβαθμίζοντας τα υπάρχοντα.
WHAT CAR
Μέσα από στρατηγικές επιλογές εξοπλισμών, η Ελλάδα επιτυγχάνει σημαντική αναβάθμιση της αποτρεπτικής και επιχειρησιακής της ικανότητας, επηρεάζοντας τις ισορροπίες δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η παραλαβή 24 μαχητικών Rafale από τη Γαλλία προσφέρει εξαιρετικές δυνατότητες στην ελληνική αεροπορία.
Τα Rafale ξεχωρίζουν για την πολυδιάστατη επιχειρησιακή τους δυνατότητα, συμπεριλαμβανομένων αποστολών αεροπορικής υπεροχής, βομβαρδισμού και ηλεκτρονικού πολέμου.
Παράλληλα, η αναβάθμιση 83 F-16 στο επίπεδο Viper (Block 70/72) αυξάνει σημαντικά την επιχειρησιακή αξία των ελληνικών αεροσκαφών.
Τα Viper, εξοπλισμένα με το προηγμένο ραντάρ AESA APG-83, έχουν αυξημένες δυνατότητες ανίχνευσης και αντιμετώπισης απειλών.
Η αναβάθμιση αυτή, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), ενισχύει την εγχώρια τεχνογνωσία και την αυτονομία συντήρησης του στόλου.
Η απόκτηση 20 μαχητικών F-35 πέμπτης γενιάς αναμένεται να προσφέρει στην Ελλάδα στρατηγικό πλεονέκτημα. Τα F-35, σχεδιασμένα με τεχνολογία stealth, είναι πρακτικά αόρατα στα εχθρικά ραντάρ, καθιστώντας τα ιδανικά για αποστολές βαθιάς διείσδυσης.
Οι προετοιμασίες για την υποδοχή τους έχουν ήδη αρχίσει στην 117 Π.Μ. στην Ανδραβίδα, όπου πρόσφατα πήρε την έγκριση από τους Αμερικανούς ως επαρκής βάση για τα υπερσύγχρονα μαχητικά.
Οι προηγμένες δυνατότητες αισθητήρων και διασύνδεσης με άλλα μέσα επιτρέπουν στα F-35 να λειτουργούν ως «ιπτάμενα κέντρα δεδομένων», παρέχοντας πλήρη επίγνωση του πεδίου μάχης.
Με σύγχρονα όπλα ακριβείας, όπως κατευθυνόμενες βόμβες και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, τα F-35 μπορούν να εξουδετερώσουν κρίσιμες εχθρικές υποδομές πριν αυτές προλάβουν να αντιδράσουν.
Επιπλέον, η ενσωμάτωση των F-35 στο υπάρχον δίκτυο αεροσκαφών Rafale και F-16 δημιουργεί ένα ισχυρό πολυεπίπεδο σύστημα αεροπορικής άμυνας και επίθεσης.
Η Τουρκία, αν και εξοπλισμένη με ρωσικά συστήματα S-400 και αναβαθμισμένα F-16, αντιμετωπίζει δυσκολίες στη διατήρηση ισορροπίας με την ελληνική αεροπορία.
Τα S-400, αν και θεωρητικά ικανά να εντοπίσουν stealth αεροσκάφη, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις ικανότητες των χειριστών τους και την διαθεσιμότητα που παρουσιάζουν.
Παράλληλα, τα UAV της Τουρκίας, όπως τα Bayraktar και Akinci, αν και αποτελεσματικά σε άλλες συγκρούσεις, έχουν περιορισμένη ικανότητα αντιμετώπισης μαχητικών πέμπτης γενιάς.
Η Τουρκία έχει επενδύσει στο εγχώριο πρόγραμμα μαχητικών TF-X (KAAN), το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη stealth αεροσκάφους. Παρά τα βήματα που έχουν γίνει, είναι προφανές σε όλους ότι χρειάζονται αρκετά χρόνια ώστε να γίνει επιχειρησιακό και να φθάσει σε ικανότητες τα F-35.
Η Πολεμική Αεροπορία της Ελλάδας, με περίπου 200 μαχητικά αεροσκάφη, αποκτά νέες δυνατότητες από τα Rafale, τα αναβαθμισμένα F-16 Viper και τα επερχόμενα F-35. Πιο αναλυτικά υπάρχουν 24 Rafale, 30 F-16 Viper, 52 F-16 Block 52+ (υπό αναβάθμιση σε Viper), 38 F-16 Block 50, 32 F-16 Block 30, λίγα Mirage 2000 και κάποιος αριθμός από F-4E τα οποία είναι υπό παροπλισμό (δεν θα αναφερθούμε σε διαθεσιμότητες του κάθε τύπου γιατί περιπλέκονται πολύ τα πράγματα…).
Αντίθετα, η Τουρκία, με μεγαλύτερο αριθμό μαχητικών (υπολογίζεται να φθάσει πάνω από τα 270 με την ανανέωση των Viper), επικεντρώνεται στην αναβάθμιση των F-16 της και την ανάπτυξη εγχώριων προγραμμάτων. Παρότι έχει επιδείξει πρόοδο, η απουσία F-35 και η εξάρτηση από τα S-400 περιορίζουν τη δυνατότητά της να ανταγωνιστεί πλήρως την ελληνική αεροπορία.
Η ενίσχυση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας με Rafale, F-16 Viper και F-35 αλλάζει τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα νέα μαχητικά, σε συνδυασμό με την εγχώρια βιομηχανική υποστήριξη, ενισχύουν την αποτρεπτική ικανότητα της Ελλάδας, παρέχοντάς της στρατηγική υπεροχή.
Η Τουρκία, αν και προσπαθεί να ενισχύσει τη δική της αεροπορία, χρειάζεται χρόνο και επενδύσεις για να προσεγγίσει τις δυνατότητες της Ελλάδας. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε.
Πολύ δε περισσότερο όταν βλέπουμε τα μεγάλα βήματα που κάνει η Τουρκία στην ενίσχυση του πολεμικού Ναυτικού της, σε αντίθεση με εμάς που εκτός των πανάκριβων Belharra, ουσιαστικά οι γερασμένες 50άρες ΜΕΚΟ είναι πλέον εντελώς ξεπερασμένες. Και αυτό πρέπει να το προσέξουμε πολύ.
