Red Bull: Κίνηση πανικού

Οι πιο κυνικοί φίλοι του σπορ ίσως απαντήσουν «ποτέ!». Μπορεί και να μην έχουν άδικο. Η Red Bull προσπαθεί από το 2019 να βρει έναν σταθερό και αξιόπιστο νούμερο 2 οδηγό, δίπλα στον Μαξ Φερστάπεν.

Αλλά με την εξαίρεση των πρώτων δύο ετών του Τσέκο Πέρεζ στο Μίλτον Κινς, η ομάδα του Κρίστιαν Χόρνερ έχει αποτύχει οικτρά σε αυτό. Στην πορεία, μάλιστα, έχει αλλάξει πολλούς νεαρούς και ελπιδοφόρους οδηγούς του προγράμματός της σαν… τα πουκάμισα! Οδηγοί όπως οι Πιερ Γκασλί, Άλεξ Άλμπον και τώρα ο Λίαμ Λώσον έμαθαν από πρώτο χέρι την σκληρή πραγματικότητα του να είσαι οδηγός της Red Bull.

Κάποιος ίσως παρατηρήσει ότι στην F1 δεν υπάρχουν δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Όταν οι καλύτεροι οδηγοί του κόσμου παλεύουν για 20 θέσεις τα περιθώρια λάθους, μοιραία, είναι μικρά. Για να επιβιώσει κανείς σε μία ομάδα όπως η Red Bull πρέπει να είναι κάτι το πραγματικά ξεχωριστό.

Κίνηση πανικού ή μία εμπορική απόφαση;

Σίγουρα υπάρχει δόση αλήθειας σε αυτόν τον συλλογισμό. Αλλά υπάρχουν και αρκετοί που διαφωνούν. Όπως ο πρώην οδηγός της F1 Γκιέντο Βαν Ντερ Γκάρντε. Ο Ολλανδός, ο οποίος είχε τρέξει το 2013 με την Κάτερχαμ, σχολίασε με αρκετά καυστικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στην Red Bull εδώ και αρκετό καιρό.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Giedo van der Garde (@gvandergarde)

«Σίγουρα η πίεση είναι τρελή στην F1. Ωστόσο αυτό που συνέβη (σ.σ. εννοεί την ανταλλαγή Λώσον-Τσουνόντα) μοιάζει περισσότερο ως μία κίνηση εκφοβισμού ή ακόμη και κίνηση πανικού. Έλαβαν μία πλήρως συνειδητή απόφαση να πάρουν τον Λίαμ και μετά του έδωσαν μόνο δύο αγώνες περιθώριο. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να του καταστρέψουν την ψυχολογία. Σίγουρα δεν απέδωσε καλά αλλά είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζει και ο ίδιος. Εάν δεν πρότεινε εκείνος την ανταλλαγή τότε του εύχομαι όλη τη δύναμη του κόσμου όταν θα πάει στο grid της Ιαπωνίας» έγραψε ο Βαν Ντερ Γκάρντε στο Instagram.

Η ανάρτησή του έλαβε like, μάλιστα, από τον ίδιον τον Μαξ Φερστάπεν! Ο Ολλανδός ήταν από την αρχή αντίθετος με την εσπευσμένη ανταλλαγή των Λώσον-Τσουνόντα. Γνωρίζει το πόσο μεγάλη ήταν η πρόκληση που αντιμετώπιζε ο Λίαμ. Γνωρίζει επίσης ότι τα κριτήρια της απόφασης που έλαβε η Red Bull δεν ήταν αυστηρά αγωνιστικά. Εάν ο επόμενος αγώνας δεν ήταν στην Ιαπωνία, τότε ο Λίαμ μάλλον θα οδηγούσε ακόμη για την Red Bull.

Αλλά η μηδενική ανοχή που υπάρχει στην Red Bull για όσους αποδίδουν κάτω από το αναμενόμενο είναι γνωστή. Και τα επιπλέον 10 εκατομμύρια από την Honda «έπεισαν» τους Χόρνερ και Μάρκο, ότι ο Τσουνόντα ήταν η καλύτερή τους επιλογή.

Το πρόγραμμα οδηγών

Η Red Bull και ο Χέλμουτ Μάρκο είναι ιδιαίτερα υπερήφανοι για το πρόγραμμα οδηγών της Red Bull. Από αυτό -σύμφωνα με τους ανθρώπους της ομάδας- έχουν προκύψει πρωταθλητές όπως οι Φέτελ και Φερστάπεν.

Ωστόσο αυτό δεν είναι ακριβές. Τόσο ο Φέτελ όσο και ο Φερστάπεν εντάχθηκαν σε μεγάλη ηλικία σε αυτό το πρόγραμμα. Είχαν ήδη διαμορφωθεί ως οδηγοί, δηλαδή, πριν τους αναλάβει ο Χέλμουτ Μάρκο.

Ο τίτλος «πρόγραμμα οδηγών» υπονοεί ότι σε αυτό νεαροί και ταλαντούχοι οδηγοί λαμβάνουν κάποια -έστω υποτυπώδη- εκπαίδευση. Βελτιώνουν την τεχνική τους και μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της θέσης του οδηγού F1.

Μόνο που το πρόγραμμα οδηγών της Red Bull δεν λειτουργεί έτσι. Θα λέγαμε ότι είναι περισσότερο σαν μία συλλογή ταλαντούχων οδηγών τους οποίους η Red Bull βάζει να αναμετρηθούν μεταξύ τους. Και ο ισχυρότερος ας κερδίσει. Ένα οδηγικό Battle Royal δηλαδή στο οποίο μόνο ένας μπορεί να επιβιώσει στο τέλος.

Σίγουρα είναι και αυτός ένας τρόπος. Σκληρός και old school όσο δεν πάει. Το μόνο που διασφαλίζει, όμως, είναι ότι ο καλύτερος θα επικρατήσει. Κάτι που θα γινόταν έτσι κι αλλιώς. Εκείνο που δεν διασφαλίζει είναι την εξέλιξη του κάθε οδηγού. Έτσι το «πρόγραμμα οδηγών της Red Bull» είναι τέτοιο μόνο κατ’ ευφημισμό.

Απαρχαιωμένες αντιλήψεις

Πάρτε οποιοδήποτε σπορ θέλετε. Μετρήστε πόσοι άνθρωποι σε κάθε ομάδα -ή ακόμη και σε ατομικά αθλήματα- είναι επιφορτισμένοι με κάποιον προπονητικό ρόλο. Η δουλειά τους, δηλαδή, είναι να διδάξουν σε ανθρώπους -συνήθως πιο ταλαντούχους από ότι εκείνοι- τα μυστικά του αθλήματος.

Πάμε, τώρα, στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Και συγκεκριμένα στην F1 που αποτελεί την κορωνίδα του. Πόσους «προπονητές οδηγών» γνωρίζετε στις 10 ομάδες του πρωταθλήματος; Μάλλον κανέναν. Αντιθέτως υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που δουλεύουν με κάποιον τρόπο επάνω στο μονοθέσιο.

Είναι κάτι το παράλογο. Οι ομάδες επενδύουν τεράστια ποσά στην εξέλιξη των μονοθέσιων τους και δεν δίνουν δεκάρα για την εξέλιξη και βελτίωση των πιο σημαντικών και ακριβοπληρωμένων υπαλλήλων τους. Επειδή είναι οι οδηγοί εκείνοι που μεταφράζουν σε poles και νίκες το όποιο δυναμικό έχει ένα μονοθέσιο.

Για κάποιον λόγο οι ομάδες της F1 θεωρούν ότι οι οδηγοί «θα βρουν μόνοι τους τον τρόπο». Καταστρώνουν λεπτομερή σχέδια για την κατασκευή και εξέλιξη μίας υπερσύγχρονης μηχανής και στο τέλος την δίνουν σε 20χρονα παιδιά τα οποία έχουν ταλέντο αλλά όχι καθοδήγηση.

Πολλοί από τους μηχανικούς αγώνα αρκετών οδηγών έχουν εμπειρία με αγωνιστικά άλλων κατηγοριών. Ωστόσο δεν οδήγησαν ποτέ στην F1 και κατά συνέπεια μπορούν μόνο να μεταφέρουν δεδομένα στους οδηγούς τους. Κι όμως. Οι ομάδες θεωρούν ότι οι μηχανικοί αγώνων καλύπτουν εν μέρει και τον ρόλο του driver’s coach!

Αυτές είναι απαρχαιωμένες αντιλήψεις. Αντιλήψεις που άλλα αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το φούτμπολ αλλά και ο κλασσικός αθλητισμός έχουν ξεπεράσει προ πολλού. Αλλά οι ομάδες της F1 έχουν άλλες προτεραιότητες.

Η περίπτωση Φερστάπεν

Και έτσι περιμένουν πότε θα «σκάσει» κάποιος Αλόνσο, κάποιος Χάμιλτον, κάποιος Λεκλέρ ή κάποιος Φερστάπεν για να τους σώσει. Και μιας και αναφέραμε τον Μαξ να ρωτήσουμε κάτι. Πιστεύετε ότι θα ήταν ο ίδιος οδηγός σήμερα εάν δεν τον είχε αναλάβει ο πατέρας του από μικρή ηλικία;

Εμείς δεν το πιστεύουμε. Επειδή όσο ταλαντούχος κι αν είναι ο Μαξ, ήταν η σωστή καθοδήγηση από τον Γιος Φερστάπεν που τον βοήθησε να φτάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα απόδοσης. Σίγουρα και ο ίδιος ο Μαξ είναι ένας σπάνιος… νέρντουλας των αγώνων. Όταν δεν οδηγεί F1, είναι σε κάποιον αγώνα προσομοιωτή, συνήθως με αυτοκίνητα GT3.

Το κάνει αυτό μόνο για ευχαρίστηση; Όχι, είναι η απάντηση. Κάθε φορά που ο Μαξ κάθεται στον προσομοιωτή και οδηγεί ένα διαφορετικό αγωνιστικό αντιμετωπίζει μία διαφορετική πρόκληση. Ακονίζει την εφευρετικότητά του, την αίσθησή του και εν τέλει βγαίνει καλύτερος οδηγός.

Θα πει κανείς ότι αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας εάν θέλει. Θα σημειώσουμε και πάλι, όμως, ότι ο Φερστάπεν μπορεί και κερδίζει από την εμπειρία αυτή επειδή ο πατέρας του τον είχε προετοιμάσει σωστά από μικρή ηλικία. Ο Μαξ δεν έχει ανάγκη πια κάποιον προπονητή. Είχε, όμως, τον ιδανικό προπονητή για μία δεκαετία σχεδόν!

Επικίνδυνη αποστολή

Κάπως έτσι, λοιπόν, η οδήγηση της δεύτερης Red Bull από το 2019 έχει γίνει η απόλυτη «επικίνδυνη αποστολή» για κάθε οδηγό. Πιο πριν υπήρχε η περίπτωση Κβίατ, φυσικά. Ωστόσο ήταν ο Φερστάπεν εκείνος που είχε αντικαταστήσει τον Ρώσο. Οπότε κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η απόφαση εκείνη δεν ήταν και τόσο παράλογη.

Τα όσα βλέπουμε, όμως, μετά τη φυγή Ρικιάρντο στο τέλος του 2018 είναι άνευ προηγουμένου. Εξαιρετικοί οδηγοί όπως οι Πιερ Γκασλί, Άλεξ Άλμπον και τώρα ο Λίαμ Λώσον δεν άντεξαν πάνω από 30 αγώνες δίπλα στον Μαξ.

Ο μόνος που τα κατάφερε ήταν ο Τσέκο Πέρεζ. Και αυτό συνέβη για δύο λόγους. Ο Τσέκο ήταν ένας ήδη πολύπειρος οδηγός όταν πήγε στην Red Bull το 2021. Από την άλλη τόσο η RB16B όσο και η RB18 ήταν αρκετά… υπάκουες. Από την RB19 και μετά το πράγμα στράβωσε για τον Μεξικανό. Προσθέστε σε αυτά και την πίεση που του ασκούσαν οι συμπατριώτες του για κατάκτηση του τίτλου και θα καταλάβετε γιατί στο τέλος ακόμη και ο Πέρεζ λύγισε.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς, λοιπόν, το πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για τον Λώσον. Απέναντι στον καλύτερο οδηγό του κόσμου με ένα δυσκολοοδήγητο μονοθέσιο και χωρίς καθοδήγηση. Ο Τσέκο έσπασε, ο Λίαμ δεν θα έσπαγε;

Φυσικά και δεν άξιζε να φύγει σε μόνο δύο αγώνες. Εκεί μίλησαν ο πανικός της Red Bull και τα εκατομμύρια της Honda. Αλλά τι σημασία έχουν αυτές οι «λεπτομέρειες» όταν η Red Bull θα έχει στην RB21 έναν Ιάπωνα στο ιαπωνικό GP; Ας δούμε, τώρα, πόσο θα αντέξει ο Γιούκι. Ο Ιζάκ περιμένει στην γωνία.