Games
GP Ιταλίας – Ανάλυση αγώνα: Καμία πατρίδα για τους ηττημένους
FORMULA 1
GP Ιταλίας – Ανάλυση αγώνα: Καμία πατρίδα για τους ηττημένους
FORMULA 1Ο Λεκλέρ έβαλε φωτιά στην Μόντσα με μία μνημειώδη επίδοση. Παράλληλα η McLaren βρήκε έναν ακόμη τρόπο για να χάσει νίκη σε GP μέσα από τα χέρια της.
Παραδοσιακά το ιταλικό GP είναι, λόγω της ασύλληπτης μέσης ταχύτητας των μονοθέσιων στην Μόντσα- ο συντομότερος αγώνας του προγράμματος. Εντούτοις η φετινή του έκδοση ήταν… χορταστική από κάθε άποψη.
WHAT CAR
Αρχικά θα σταθούμε στην εκπληκτική οδήγηση του Λεκλέρ. Ο Μονεγάσκος κατάφερε να βγάλει 38 γύρους με την σκληρή γόμα της Pirelli, πράγμα το οποίο φάνταζε αδύνατον στους περισσότερους ανταγωνιστές του. Ο τρόπος με τον οποίον προσάρμοσε τις γραμμές του μόλις πήρε την πρωτοπορία στον 39ο γύρο ήταν υποδειγματικός.
Μπορεί η Μόντσα να μην διαθέτει πολλές στροφές. Ωστόσο συνιστά μία ιδιαίτερη πρόκληση για τα ελαστικά. Από τη μία τα πίσω ελαστικά δέχονται τεράστια πίεση στις επιταχύνσεις από τα σικέιν του Rettifilo και της Roggia. Από την άλλη το εμπρός αριστερά ελαστικό υποφέρει στις ταχύτατες δεξιές στροφές των Lesmo και της Parabolica.
Ο Σαρλ αντιμετώπισε και τις δύο προκλήσεις ιδανικά. Φρόντιζε να ισιώνει εντελώς το τιμόνι μετά τα σικέιν, προτού πατήσει το γκάζι. Έτσι αποφόρτιζε όσο μπορούσε τα πίσω ελαστικά τα οποία δέχονταν δυνάμεις μόνο προς μία διεύθυνση.
Στις Lesmo και Parabolica ήταν απίστευτα προοδευτικός με το τιμόνι και πολύ διακριτικός στην χρήση του δεξιού πεντάλ κατά το turn-in. Επιπλέον δεν επιτάχυνε αμέσως μετά το apex, παρά έδινε λίγα πολύτιμα δέκατα του δευτερολέπτου στους εμπρός τροχούς ώσπου εκείνοι να έρθουν όσο πιο παράλληλα γινόταν με τον διαμήκη άξονα του μονοθέσιου.
Η Ferrari ήταν συνεχώς στο πλευρό του, δίνοντας του τις απαραίτητες πληροφορίες. Όμως στην πραγματικότητα αυτό ήταν ένα masterclass του ίδιου του Σαρλ. Κανείς δεν θα μπορούσε να εκτελέσει αυτό το mega stint των 38 γύρων καλύτερα από τον Μονεγάσκο.
Οι προτεραιότητες
Αλλά κανονικά ο Σαρλ δεν θα έπρεπε καν να έχει βρεθεί σε θέση να μάχεται για τη νίκη χθες. Μπορεί η αναβαθμισμένη SF-24 να ήταν εξόχως ανταγωνιστική και να απολάμβανε ένα μικρό -αλλά σημαντικό στην Μόντσα- πλεονέκτημα τελικής ταχύτητας έναντι των υπόλοιπων μονοθέσιων. Ωστόσο δεν μπορούσε να κερδίσει στα ίσια την McLaren MCL38.
Φυσικά, έπρεπε να… βάλει το χεράκι της και η McLaren για τον χθεσινό θρίαμβο του Λεκλέρ. Και όπως συνηθίζει φέτος, η βρετανική ομάδα δεν απογοήτευσε. Τους ανταγωνιστές της.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Είστε επικεφαλής μιας ομάδας και έπειτα από 15 αγώνες ο ένας οδηγός σας είναι 12-3 στις κατατακτήριες έναντι του άλλου. Επιπλέον ο οδηγός αυτός έχει συγκεντρώσει 46 βαθμούς περισσότερους από τον teammate του και απέχει 70 από την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα οδηγών με 9 αγώνες να απομένουν. Τυχαίνει, μάλιστα, να έχει και την pole για τον αγώνα που θα ξεκινήσει σε λίγη ώρα.
Σε ποιον από τους δύο, λοιπόν, θα δίνατε προτεραιότητα; Εάν η απάντησή σας ήταν «σε κανέναν από τους δύο, εξάλλου εμείς χαιρόμαστε να βλέπουμε τους οδηγούς μας να μονομαχούν» τότε καλό θα ήταν να στέλνατε το βιογραφικό σας στην McLaren.
Προφανώς στο Γουόκινγκ δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι ο Νόρις προλαβαίνει να πάρει το πρωτάθλημα οδηγών από τον Φερστάπεν. Και έτσι προσεγγίζουν «τον κάθε αγώνα ξεχωριστά δίνοντας προτεραιότητα στο συμφέρον της ομάδας» όπως δήλωσε και ο Ζακ Μπράουν.
Εάν ένα πρωτάθλημα οδηγών έπειτα από 16 χρόνια δεν είναι προς το συμφέρον της ομάδας, τότε πραγματικά δεν γνωρίζουμε τι είναι. Ας ξεκαθαρίσουν, επιτέλους, στην McLaren τις προτεραιότητές τους.
Κάκιστη διαχείριση
Το συγκλονιστικό προσπέρασμα του Πιάστρι επί του Νόρις στην Roggia αποκαλύπτει την κάκιστη διαχείριση των δύο οδηγών από την McLaren. Ο Αντρέα Στέλα δήλωσε μετά τον αγώνα πώς στην συνάντηση της ομάδας πριν την εκκίνηση ειπώθηκε ότι «ο Λάντο είναι σε καλύτερη θέση για το πρωτάθλημα οδηγών».
Μάλλον ο Πιάστρι θα απουσίαζε από την συνάντηση αυτή. Επειδή λίγα δευτερόλεπτα μετά το σβήσιμο των κόκκινων φώτων ο Όσκαρ εκτέλεσε ένα θρασύτατο -αλλά και θαυμάσιο- προσπέρασμα επί του Λάντο. Θέλει, δηλαδή, να μας πείσει ο Στέλα ότι η ομάδα είπε στον Πιάστρι «μη διανοηθείς να τα βάλεις με τον Λάντο» και εκείνος την αγνόησε;
Για να τα λέμε όλα, όμως, μερίδιο ευθύνης για την εξέλιξη αυτή είχε και ο Νόρις. Ο Λάντο έκανε -επιτέλους- μια αξιοπρεπή εκκίνηση. Ωστόσο η έξοδος του από το Rettifilo ήταν κάκιστη και στην Curva Grande άνοιξε την πόρτα στον Πιάστρι. Εν συνεχεία ήταν υπέρ το δέον συντηρητικός στα φρένα για την Roggia ενώ ο teammate του είχε την ιδανική γραμμή.
Ίσως ο Λάντο δεν περίμενε την επίθεση του Όσκαρ. Βλέπετε, στην Ουγγαρία του είχε επιστρέψει την πρωτοπορία όταν η ομάδα τον προειδοποιούσε ότι «θα χρειαζόταν τον Όσκαρ για το πρωτάθλημα». Και είδαμε όλοι εχθές πόση αξία είχαν τα λόγια εκείνα.
Αξίζει να σημειώσουμε ένα ενδιαφέρον στατιστικό. Ο Νόρις δεν έχει κλείσει ποτέ επικεφαλής τον πρώτο γύρο αγώνα στον οποίον είχε ξεκινήσει από την pole. Ο Λάντο πρέπει να αλλάξει νοοτροπία εάν θέλει να πάρει το πρωτάθλημα. Κανένας δεν πήρε τίτλο κάνοντας δημόσιες σχέσεις εντός ή εκτός ομάδας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο πρωταθλητισμός ενέχει και έναν βαθμό «κωλοπαιδισμού».
Δεν εννοούμε να αρχίσει ο Λάντο να πετάει αντιπάλους του εκτός πίστας. Απλώς να δώσει προτεραιότητα στον εαυτό του. Οι Φερστάπεν, Χάμιλτον και Αλόνσο γνωρίζουν σχετικά. Εκτός εάν του αρκεί ένας τίτλος κατασκευαστών της ομάδα του.
Λάθη επί λαθών
Κάπως έτσι, λοιπόν, μπήκε ο Λεκλέρ στο παιχνίδι. Προσπέρασε τον Νόρις πριν την Lesmo -ο Βρετανός παραλίγο να έχανε το μονοθέσιο στην Roggia- και χάρη στο DRS από τον Πιάστρι έκανε ένα πρώτο stint πολύ ταχύτερο από ότι έδινε και η πιο αισιόδοξη προσομοίωση της Scuderia.
Το πλεονέκτημα της McLaren φάνηκε μετά τον 10ο γύρο όταν ο Πιάστρι ξέφυγε άνετα από τον Λεκλέρ ενώ ο Νόρις είχε μπει εύκολα στο DRS της Ferrari. Στο σημείο εκείνο η McLaren έπρεπε να παρατείνει το πρώτο stint των οδηγών της. Σίγουρα υπήρχε φθορά στη μέση γόμα, αλλά αφού ο Σάινθ μπόρεσε να βγάλει 20 γύρους με αυτήν, το ίδιο μπορούσαν να πράξουν και οι Πιάστρι-Νόρις.
Αντ’ αυτού η McLaren βιάστηκε να κάνει το undercut με τον Νόρις στον Λεκλέρ. Μα ο Νόρις έτσι κι αλλιώς θα προσπερνούσε τον Λεκλέρ. Ήταν ανάγκη να υπονομεύσει τη στρατηγική του Λάντο ώστε εκείνος να προσπεράσει ένα μονοθέσιο με χειρότερο ρυθμό; Και μάλιστα στην Μόντσα, όχι στο Μονακό.
Λάθη επί λαθών. Φυσικά το μεγαλύτερο λάθος της McLaren ήταν όταν φώναξε τον Πιάστρι για δεύτερο pit-stop. Σε ένα σημείο που ο Αυστραλός δεν δεχόταν πίεση και απλώς εξέφρασε την αμφιβολία του για το εάν θα έβγαινε η απόσταση χωρίς άλλη στάση. Για άλλη μια φορά φέτος η McLaren έδρασε φοβικά και όχι με τη νοοτροπία του νικητή. Και ο Λεκλέρ την τιμώρησε.
Καμία πατρίδα για τους ηττημένους
Κάπως έτσι, λοιπόν, η McLaren έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να δώσει στον Λεκλέρ την ευκαιρία μιας μεγαλειώδους οδηγικής παράστασης. Μιας παράστασης φορτισμένης συναισθηματικά λόγω του θεάτρου στο οποίο εκείνη έλαβε χώρα.
Μέσα στην πατρίδα της Ferrari, στο ναό της ταχύτητας, ο Λεκλέρ έδωσε ξανά ελπίδα στους tifosi. Ενώ το pitwall της McLaren εξέδιδε τους Papaya rules (η προφανής παράφραση της πρώτης λέξης σκιαγραφεί και την πεμπτουσία τους) ο Σαρλ κάλπαζε προς την καρό σημαία.
Οι Mercedes ήταν άχρωμες και άοσμες ενώ οι Red Bull απλώς μη ανταγωνιστικές. Αναμφίβολα ο Φερστάπεν θα έτριβε τα χέρια του βλέποντας στις γιγαντοοθόνες της πίστας την εξέλιξη του αγώνα.
Αυτό δεν αναιρεί βέβαια, το ότι η Red Bull πρέπει να κάνει κάτι επειγόντως για να προστατεύσει -τουλάχιστον- την πρωτοπορία του Φερστάπεν στους οδηγούς. Βλέπετε ακόμη και με όλα τα λάθη της από την αρχή της σεζόν, η McLaren έχει φτάσει μία ανάσα πριν την πρωτοπορία στους κατασκευαστές. Και εάν συνεχίσουν έτσι στην Red Bull, το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τον Νόρις στους οδηγούς.
Η Formula 1 ήταν, είναι και θα είναι ένα σπορ στο οποίο μόνο ο νικητής έχει σημασία. Ευτυχώς ή δυστυχώς αυτό είναι το DNA της, έτσι έχει γαλουχήσει τους οπαδούς της. Με αυτό το σκεπτικό έτρεχαν οι Λάουντα, Προστ, Σένα και Σουμάχερ κατά το παρελθόν.
Επειδή στην F1 -όπως και στη ζωή- ο νικητής είναι αυτός που μένει στην συλλογική μνήμη. Όσοι χάνουν, αργά ή γρήγορα βυθίζονται στη λήθη. Και δεν υπάρχει πατρίδα για τους ηττημένους…
