Games
F1 GP Ιαπωνίας: Στρατοσφαιρικός (+video)
FORMULA 1
Στην Σουζούκα ο Μαξ Φερστάπεν ανήλθε σε μία διάσταση στην οποίαν ελάχιστοι άλλοι οδηγοί έχουν βρεθεί στην ιστορία του σπορ. Φυσικά κανείς από τους υπόλοιπους 19 του grid δεν τον ακολούθησε.
Ποια πίστα σας έρχεται στον μυαλό ως εκείνη που θέτει την μέγιστη πρόκληση στους οδηγούς; Το Μονακό; Το Σπα; Ή μήπως το Σίλβερστοουν;
WHAT CAR
Αν και οι παραπάνω πίστες είναι όντως θρυλικές, πιστεύουμε ότι καμιά τους δεν ζητάει τόσα πολλά από τους οδηγούς όπως η Σουζούκα. Μία απίστευτης ομορφιάς διαδρομή στην οποίαν θα συναντήσει κανείς κάθε είδους τεχνική στροφή. Από διπλά apex και Esses μέχρι hairpin και φουρκέτα.
Μόνο ένας πραγματικά κορυφαίος οδηγός μπορεί να δαμάσει αυτό το «θηρίο» στην Άπω Ανατολή. Μόνο ένας ολοκληρωμένος racer μπορεί να προσαρμοστεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα στις συνεχώς εναλλασσόμενες απαιτήσεις των 18 μαγικών στροφών του σιρκουί της Honda.
Η Σουζούκα είναι διαχρονικά στο top-3 με τις αγαπημένες πίστες των περισσότερων οδηγών. Ωστόσο ελάχιστοι εξ αυτών έχουν κατακτήσει (ή πρόκειται να κατακτήσουν ποτέ) τα μυστικά της. Βλέπετε, είναι δύστροπη, δεν της αρκεί ένα καλό μονοθέσιο. Πρέπει ο χειριστής του να της αποδείξει πρώτα ότι είναι αντάξιός της.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μόλις πέντε περιπτώσεις από το 1987 -οπότε και διεξήχθη ο πρώτος επίσημος αγώνας F1 εκεί- η νίκη πήγε σε οδηγό που δεν κέρδισε στην καριέρα του το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Και σε ορισμένες εξ αυτών, οι νίκες «δωρίστηκαν» δεν κατακτήθηκαν.
Στο απόλυτο όριο
Η παραπάνω εισαγωγή ίσως εξηγεί σε κάποιον βαθμό τα όσα είδαμε σήμερα στην Σουζούκα από τον Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός δεν είχε το καλύτερο μονοθέσιο. Δεν είχε καν το δεύτερο ή το τρίτο ταχύτερο.
Πάλευε με νύχια και με δόντια από την αρχή του τριημέρου για να μείνει εντός διεκδίκησης μερικών βαθμών την Κυριακή. Να μην αφήσει τις McLaren να ξεφύγουν μέχρι η Red Bull να του δώσει, ίσως, ένα πιο ανταγωνιστικό μονοθέσιο.
Η pole ενός πρωταθλητή
Αλλά μόλις έφτασε το Q3 και τα δεδομένα των μηχανικών και οι ιδιοφυείς ιδέες των σχεδιαστών δεν είχαν να προσφέρουν άλλο χρονικό κέρδος το παιχνίδι άλλαξε. Όταν έφτασε η στιγμή της αλήθειας και κάθε οδηγός ήταν μόνος του με την ευφυΐα και το ταλέντο του πριν περάσει για προτελευταία φορά την γραμμή εκκίνησης, το τοπίο ξεκαθάρισε.
Η Σουζούκα επέλεξε. Και επέλεξε τον μόνο οδηγό που είναι αντάξιός της στο σημερινό grid, τον Μαξ Φερστάπεν. «Πέντε φορές στη διάρκεια του γύρου ένιωσα ότι θα έχανα το μονοθέσιο» δήλωνε ο Ολλανδός μετά από την απίστευτη pole που κατέκτησε. Δεν το έχασε, όμως, χαρίζοντάς μας μία από τις μεγαλύτερες οδηγικές παραστάσεις των τελευταίων ετών.
Αυτή ήταν μια pole που μόνο ένας πραγματικός πρωταθλητής θα μπορούσε να κατακτήσει. Με ένα δύστροπο μονοθέσιο, με ασταθές πίσω μέρος (κάτι που σου καταστρέφει τον γύρο στην στροφή 2 και στις Degner) ο Μαξ έδειχνε να πηγαίνει σαν σε ράγες. Στο τεχνικό chicane στο τέλος του γύρου νομίσαμε για λίγο ότι και η McLaren είχε βάψει τα μονοθέσια της λευκά για την Σουζούκα.
«Σίγουρα μόνο η MCL39 έχει τέτοια ευστάθεια εκεί» πιστεύαμε όλοι. Ώσπου είδαμε τον αριστουργηματικό γύρο του Μαξ στο Q3. Η ταχύτητα με την οποίαν είχε μπει νωρίτερα στην στροφή 2 (έφτασε εκεί όντας σχεδόν 20χλμ/ώρα ταχύτερος από τις McLaren) στην 6 και στην Spoon τον είχαν φέρει σε θέση βολής από τις McLaren. Και στο Triangle δεν τους χαρίστηκε.
APRECIEM: A VOLTA DE POLE POSITION DE MAX VERSTAPPEN.
— Blog Fórmula 1 (@blog_formula1) April 5, 2025
É O NOVO RECORDE DE SUZUKA: 1:26.983
SIMPLESMENTE FANTÁSTICO.
pic.twitter.com/VHefRlYILZ
Ο Φερσταπεν δεν σημείωσε σε κανέναν από τους τρεις τομείς τον καλύτερο χρόνο. Ωστόσο πέτυχε την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Σουζουκα. Μια επίδοση που έχτιζε από την αρχή του FP1. Με συνεχείς παρεμβάσεις στο set-up. Αφαιρώντας πίσω φτερό για να είναι ανταγωνιστικός στις ευθείες. Κι ας σήμαινε αυτό ότι η RB21 θα ισορροπούσε σε τεντωμένο σχοινί με κάθε αλλαγή διεύθυνσης. Το σημαντικό ήταν ότι η Red Bull θα είχε μια, έστω ισχνή, ελπίδα για την pole. Ο στρατοσφαιρικος Μαξ ανέλαβε τα υπόλοιπα.
Διαφορά νοοτροπίας
Λάντο Νόρις: Ήταν το φαβορί για την pole και τη νίκη από την αρχή του τριημέρου. Ωστόσο έχασε την ευκαιρία του σήμερα με έναν πολύ κακό πρώτο γύρο στο Q3. Η δεύτερη προσπάθεια ήταν εξαιρετική. Αλλά όχι αρκετά καλή για να κερδίσει εκείνη του Φερσταπεν. Το ανησυχητικό είναι ότι δήλωσε μετέπειτα ότι αυτό ήταν τα καλύτερο που μπορούσε να κάνει σήμερα.
Όσκαρ Πιάστρι: Αντιθέτως ο Αυστραλός δεν ήταν ικανοποιημένος από την προσπάθειά του. Δεν θα περιμέναμε τίποτα λιγότερο από έναν οδηγό στον οποίον δεν αρκεί η επίτευξη ενός στόχου (νίκη ή πρωτάθλημα) αλλά θέλει να γίνεται συνεχώς καλύτερος. Του κόστισε η στροφή 2 σήμερα, σημείο που τον δυσκολεύει από την αρχή του τριημέρου.
Σαρλ Λεκλέρ: Ο Σαρλ φύλαξε το καλύτερο για το τέλος. Ωστόσο συνολικά δεν είχε ισορροπημένη απόδοση. Στα Esses (και κυρίως στην στροφή 5) είχε κακή γραμμή. Πολύ καλύτερος στην Spoon και στο Triangle.
Τζορτζ Ράσελ: Σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου οι γύροι του Τζορτζ ήταν στην κόψη του ξυραφιού. Οι είσοδοί του στην Spoon και το όλο πέρασμα του από τα Esses ήταν συγκλονιστικά. Αλλά στο Q3 δεν μπόρεσε να συνθέσει τον ιδανικό -για εκείνον- γύρο.
Κίμι Αντονέλι: Από την άλλη ο Κίμι έκανε την καλύτερη προσπάθειά του στο τέλος. Εκπληκτικός -όπως πάντα- στις αργές στροφές. Έκανε τα καλύτερα περάσματα από το σικέιν. Υστερεί ακόμη στις γρήγορες καμπές και αυτό στην Σουζούκα κοστίζει ακριβά.
Εντυπωσίασαν ή απογοήτευσαν
Ιζακ Χατζάρ: Απλά εκπληκτικός. Σε μία πίστα που ο οδηγός κάνει την διαφορά ο Ιζάκ επέδειξε κορυφαίο car control και κατάφερε να ξεπεράσει πολύ πιο γρήγορους -θεωρητικά- συνδυασμούς. Στην πορεία κέρδισε και τις… ζώνες ασφαλείας της Racing Bulls του που τον ταλαιπώρησαν στο Q1.
Λιούις Χάμιλτον: Μέτρια επίδοση παρά το ότι ήταν κοντά στον Λεκλέρ σε Q1 και Q2. Είχε και εκείνος κακή γραμμή στα Esses ενώ επέμενε να μπαίνει πολύ ανοιχτά στο Triangle χάνοντας χρόνο. Στο τέλος εκνευρίστηκε και με τους μηχανικούς της Ferrari.
Αλεξάντερ Άλμπον: Εξαιρετική προσπάθεια. Ήταν και πάλι ξεκάθαρα ταχύτερος του Σάινθ ο οποίος πήρε και ποινή 3 θέσεων για παρεμπόδιση του Χάμιλτον. Είχε κι εκείνος υπέροχες εισόδους στην Spoon α λα Ράσελ.
Όλι Μπέρμαν: Ο rookie ήταν φανταστικός και είχε τις πρώτες πραγματικά εντυπωσιακές κατατακτήριές του στην F1. Εξέθεσε τον Οκόν που έμεινε εκτός Q2.
Γιούκι Τσουνόντα: Πριν την αρχή του τριημέρου δήλωνε ότι δεν έχει ανάγκη να προσαρμόσει το οδηγικό του στιλ στην RB21. Πήρε την απάντησή του στο Q2 όπου κατετάγη τελευταίος, πίσω από τον Λόσον. Δηλαδή ο Μαξ καταδέχεται να προσαρμοστεί στο μονοθέσιο αλλά ο Γιούκι όχι. Άλλο πάλι και τούτο.
Η McLaren φαβορί
Φυσικά η συγκλονιστική pole του Μαξ δεν αλλάζει τα δεδομένα για τον αυριανό αγώνα. Σε αυτόν οι δύο McLaren παραμένουν τα φαβορί. Έχουν καλύτερο συνολικά ρυθμό από τους υπόλοιπους, όπως έδειξαν και τα Long runs σε FP1 και FP3. Μεταξύ των δύο οδηγών τους, θα δίναμε ένα προβάδισμα στον Πιάστρι. Κυρίως λόγω νοοτροπίας.
Ο Φερστάπεν μπορεί να ελπίζει, ίσως, σε μία βροχή η οποία να τον φέρει σε πλεονεκτική θέση. Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί να είναι σε θέση ακόμη και να κερδίσει. Για βροχή θα προσεύχονται, όμως, και οι Ιάπωνες διοργανωτές. Ειδάλλως θα έχουμε συνεχή αυτοκίνητα ασφαλείας από το ιδιαίτερα… εύφλεκτο γρασίδι της πίστας.
Ότι κι αν συμβεί αύριο πάντως, ένα είναι βέβαιο. Σήμερα παρακολουθήσαμε μία σπάνια οδηγική παράσταση. Ένα στρατοσφαιρικό γύρο κατατακτήριων από έναν μεγάλο οδηγό. Μία από εκείνες τις περιπτώσεις που θυμίζουν σε όλους μας γιατί η Formula 1 είναι ένα πραγματικά μαγικό σπορ.
